نقد
ی پ??ٹنا، یا بهزنی در معادف ادبیات ما پیش از اسلام، موضوعی است که از اهمیت بالایی برخ
وردار است. این برای اولین بار در زبان فارسی استفاده شد و به معنای «نقد
ی پ??ٹنان» «نقدی فُتُپان» یا «نقدی اخراج» است. اینterm میتواند به معنی برکن، برطرد، یا تحویل معادل ادبی باشد.
در قرون اول اسلام، نقد
ی پ??ٹنا در یک سطح گستردهای قرار میگیرد و شامل انتقادهای سیاسی، اخلاقی، و اجتماعی میشود که از سوی اندیشمندان، شاعران، و متفکرها ارائه میشد. این نقدهای فزایندهای میتواند به صور?
?ها?? مختلفی بر فرد، قوم، یا باشد.
در حالی که نقد
ی پ??ٹنا در ابتدا یک ابزار برای انتقاد و بهبو?
? اندیشه بود، اما باSpread اسلام، این مفهوم به زبانهای دیگر و ادبیا?
?ها?? جدید تبدیل شد و نقش خود را در توسعه و پیشرفت معادل?
?ای-literary ایفا کرد.